De fauna in natuurgebieden kennen een gebrek aan evenwicht. De door veeteelt gehouden dieren een stabiele bijdragende aan de ontwikkeling.
De ontwikkeling van de fauna in de duinrand gebieden heeft een grote verandering ondergaan gedurende de laatste 50 jaar. Bepaalde diersoorten zijn uitgestorven (fazant, patrijs en bepaalde vogelsoorten) en enkele (herten, vossen, konijnen), door gebrek aan natuurlijk evenwicht, zijn aan een sterke groei onderhevig. De ontwikkeling is zodanig dat beheersing door de mens via ingrepen onvermijdbaar is geworden. Het evenwicht is zoek en komt ook niet meer terug. De invloed op de flora is negatief door het gebrek aan een evenwichtige populatie De dieren middels veeteelt gehouden in het duinrand en gebied zijn daarentegen controleerbaar gegroeid en zorgen voor een natuurlijk evenwicht tussen beheer van flora en fauna. Het behoud van een stabiele natuurontwikkeling is in handen van de mens en hierbij hoort een actief beheer via veeteelt. Dit zorgt voor een stabiel en beheersbaar beheer van groei en de en duurzaam behoud van de bestaande natuur. De natuur lijkt hiertoe niet meer zelfstandig in staat. Het project van de Oostvaardersplassen heeft dit ook aangetoond. De duurzame veeteelt middels paarden, schapen en koeien zorgt voor een duurzaam beheersbaar natuurbehoud. Binnen de natuurgebieden moet kan het natuurlijk evenwicht niet worden behouden zonder grote ingrepen van de mens. Dit is echter geen waarborg voor herstel en behoud van de natuurlijke omgeving. Het duurzame beheer middels beheersbare veeteelt is derhalve te prefereren
